
Om 23:00 uur arriveren we in de haven van Port Santo, daar aangekomen blijkt dat we hier absoluut niet kunnen aanmeren. De haven was gewoon vol en alles lagen tegen elkaar aan te bonken, waardoor er een onveilige situatie ontstond en zeker geen veilige haven voor de aankomende storm.
Er zit maar een oplossing op: doorvaren naar Madeira. De voorspelling geeft aan dat we tot ruim 09:00 uur de volgende dag de tijd zouden hebben om daar veilig aan te komen, met gemiddeld 20 knopen wind, wat heel goed te doen is.
De stilte die viel toen we ons realiseerden dat we door moesten varen, was oorverdovend. Maar er zat niks anders op. We halen het wel, hield ik mijzelf voor.
Ik neem plaats achter de kaartentafel en kan zo goed de afgelegde route volgen op het Yachtcontrol scherm. Ook kan ik af en toe een antwoord geven, op momenten dat de touchscreen van de plotter het buiten door de enorme hoeveelheid water het even opgaf.
Omdat het thuisfront van deze Leslie afwist, en door alle technieken van deze tijd onze exacte lokatie kon zien, was het belangrijk om het thuisfront te laten weten wat er aan de hand was, waarom we besloten door te varen naar Madeira. Dus sturen we een paar geruststellende berichtjes… ... Bij het uitvaren blijkt al snel dat de voorspelling qua windkracht niet klopt met de werkelijkheid. De eerste windvlagen bereiken al snel 34-38 knopen (windkracht 8), de richting blijkt wel te kloppen, zuid, dus tegen. Ook de stroom hadden we tegen. Al snel blijkt dat de wind en de golven zich ontwikkelen ten nadele van ons. De golven waren niet goed te zien vanwege het donker, dus werden we regelmatig verrast door een enorme waterpartij over de boot.
De voortgang was vanwege de tegenwind en stroom slechts 3-4 knopen, de geplande 7 uren om in Madeira aan te komen werd aanzienlijk langer. Om de stabiliteit van de boot te verbeteren is het grootzeil sterk gereefd en de Genua volledig ingedraaid.
Een ander hoofdstuk van dit verhaal is de hoeveelheid diesel. Doordat regelmatig op de motor moet worden gevaren in verband met de gewenste aankomsttijd, moeten we goed rekening houden met het verbruik en de resterende hoeveelheid. Alle reserve jerrycans zijn verbruikt maar volgens alle berekeningen moeten we het halen, en we hebben het gehaald, maar dat dit bijkomend spannend was behoeft geen uitleg.
Tegen 08:00 in de ochtend begint het te schemeren en lopen we de haven van Quinta do Lorde binnen. Moe, nat en blij. Tournesol, wat heb je het goed gedaan!