Je zou zeggen, wat is daar aan de hand op de Tournesol? Parfum en lippenstift? Maar ook een dansje in de Marina, een BBQ op het strand, culinaire gerechten en bovenal gezeild, met wind stroom uit alle richtingen. Wel nu, in Augustus, September en Oktober organiseerden we een drietal vakantie-weken voor leden van de VVZ (Vereniging Vrouwen Zeilen). In afwachting van de oversteek naar Kaapverdië leek het ons een leuk idee om VVZ leden de kans te bieden te zeilen rond Lanzarote, het meest Oostelijke eiland van de Canarische Eilanden. Benieuwd naar de belevenissen van de dames aan boord van de Tournesol? Lees snel verder..
In een week voer Le Tournesol het eiland rond, waarbij er verschillende ankerplekken werden aangedaan, waaronder La Graciosa, een piepklein vulkanisch eilandje ten Noorden van Lanzarote en Playa Papagayo, ten Zuiden. Ook Marina Rubicon maakt deel uit van het programma, met het prachtige tropische zwembad en de cocktail-bar.
Voordat we kunnen uitvaren moeten er een aantal zaken worden geregeld waaronder de bevoorrading en de security instructie. We gaan de Atlantische Oceaan op en daar kan het toch spoken, ook al varen we redelijk onder de kustlijn.
Rob informeert de crew over de aanwezige verplichte GMDSS (Global Maritime Distress and Safety System) apparatuur en licht de werking toe.
Na een wijntje en een dansje in de pub van de Marina gaat de crew te kooi, of… in een enkel geval nestelt een crew-member zich in een eenvoudig doch zeer comfortabel ingericht bed aan dek, en geniet daar van de duizenden sterren alvorens naar dromenland te gaan.
Dan gaat eindelijk het grote werk beginnen: Destination: La Graciosa, wind: NE 5, DTW: 40 nM, Koers: 30 graden, stroom : tegen De grootste uitdaging was: hoe komen we naar het Noorden onder deze nautische omstandigheden. De ambitieuze dames van de VVZ willen uiteraard zeilen, dus gaan we ‘tacken’. De schipper weet uit ervaring onder deze nautische omstandigheden zeilen bijna niet te doen is, maar wil uiteraard de dames het enthousiasme niet ontnemen.. Zo gezegd zo gedaan, al opkruisend gaan we de golven, de stroom en de wind tegemoet. De DTW is 50 mijl en we willen graag voor donker op La Graciosa voor anker gaan.. Na een uurtje of drie, waarin we de dames laten ploeteren, en waar ze dapper de hoge golven proberen te doorkruisen, staat de DTW op 48 mijl, dat is snel omgerekend 2 nM in 3 uur "Dat wordt toch even de motor erbij dames", klinkt het besluit van Rob. Opkruisen op de oceaan, ook al vaar je redelijk onder de kust is dus een utopie, het gaat simpel weg niet. De oceaan is te krachtig. 
Het bereiden van de welverdiende maaltijd aan boord is ook een feest. Het blijkt dat de VVZ behoorlijk wat culinaire expertise in huis heeft. Kosten noch moeite werden gespaard om tongstrelende gerechten te serveren. Een maaltijd verdient toch wat extra aandacht namelijk de Tournesol Beach BBQ We liggen voor anker, dus staan voor de uitdaging om alle attributen naar ’t strand te vervoeren. De dinghy bezwijkt bijna onder de flessen wijn, cola, vlees, stokbrood en ga zo maar door. Voor de helft van de crew is geen plek meer in de boot dus die zwemt naar de kant. Het is een mooi tafereel: een koraalrode lucht veroorzaakt door de ondergaande zon, een groep dames in een Spaans duinpannetje, een glaasje wijn in de hand, de captain keert een mals kippetje op de grill, en dat alles met uitzicht op een rustig dobberende Tournesol in een oceaanblauwe baai, die geduldig wacht op het terugkeren van de uitgelaten bemanning.
De volgende dag maken we ons gereed voor de tocht naar het zuiden van Lanzarote. De motor wordt gestart, de ankerlier staat aan, de captain staat op de plecht en wijst met 1 hand de richting van de te varen richting aan. Het ophalen van het anker is technisch vrij eenvoudig, je drukt op t knopje en de lier gaat draaien. Er zijn alleen twee zaken om rekening mee te houden: 1) er groeit weleens gras op de bodem, wat zich als een octopus om de ankerlijn heeft heen gewikkeld en 2) er liggen veelal rotsblokken, waar het anker zich fijn omheen heeft ‘ge-ankerd’. Kortom, na een paar kilo gras te hebben los gepeuterd, zijn we los, en zetten we koers naar het Zuiden. We zetten snel de zeilen en eindelijk is de wind met ons, eerst half en later pal achter hadden, hebben we de golven en de stroom mee. We waren net een raceboot. Het was spectaculair! Het werd stil aan boord en iedereen genoot van het enorme geweld van golven om ons heen, en zo vlinderden we richting Playa Blanca.
Na een lange pauze periode op Lanzarote wordt De Tournesol zo langzamerhand voorbereid op de oversteek naar Kaapverdië. Rob vertrekt op 16 november, single handed , naar Mindelo. Ik zal via de satelliet verbinding regelmatig verslag doen van deze 930 nM tellende tocht.