Het oer Hollandse geluid van meeuwen schrikt mij op uit mijn overpeinzingen. De brutaalste van de meeuwenfamilie landt op de buitenboord motor, die achter aan de boot hangt, in de hoop een stukje vers Schevenings brood te bemachtigen. Al snel komt meeuw Piet erachter dat het brood a) veel te zout is b) een rare kleur heeft en c) echt niet meer te eten is. Helaas kereltje, Le Tournesol komt van zee, en alles aan boord is zout, zelfs het brood… 
Le Tournesol stoomt op naar Scheveningen, waar zij wordt opgewacht door een vrolijke menigte, allen uitgedost met zeemanspetjes en zwaaiend met vlaggetjes in de rood wit blauw. Er klinkt een lied, ‘Hello Rob, hello Mary-ann…. ‘. De Tournesol zwaait terug, met Neerlands driekleur hoog in de kraanlijn. Van heinde en ver zijn ze gekomen om Le Tournesol en haar bemanning welkom terug te heten. Wat is dit ontroerend, zelfs baby Lucas tolereert de zeemanspet op zijn bolletje en zwaait met vlag, alhoewel hij zich serieus afvraagt wat hier de bedoeling van is.Zodra de landvasten hun weg weer gevonden hebben naar de bolders op de kade springt de bemanning van boord en valt de een na de ander in de armen. Wat is dit ontzettend leuk! Familie, vrienden, (ex) collega’s, zeilvriendinnen van de VVZ, onze kinderen, kleinkinderen, zelfs mijn hoog bejaarde ouders zijn erbij (bedankt Nicolette!) Zoveel warmte en liefde op de kade van de Jachtclub Scheveningen is nog niet eerder vertoond. We worden overladen met verassingen; beschuit met aardbeien, dropjes en oud Hollandse kaas, een heus eigen 'Le Tournesol Sailing Atlantic Round' tijdschrift met alle blogs, een uitnodiging voor een captains dinner, bloemen en kaarten. Dank jullie wel!
De rust keert terug in de haven, we turen voor ons uit en laten het afgelopen jaar beeld voor beeld passeren. De start hier in Scheveningen, het opboksen tegen de zuid-westen wind op weg naar Cherbourg, de prachtige oversteek over de Golf van Biskaje, de geuzentocht naar Madeira, de Afrikaanse kindjes, rennend, blootsvoets op de gort droge oranje klei van Kaapverdië, die voortdurend riepen “I look you boot”, in de hoop 50 dollarcent te verdienen, de custom clearence in Barbados, met vijf verschillende loketten, de wonderlijke schoonheid van de Tobago Cays, met parelwitte stranden, en de ‘life-changing’ oversteek van BVI naar Azoren, toen The Atlantic Le Tournesol en haar bemanning liet schudden en beven. Ook de oh zo moeilijke momenten eisen hun plek op in de mijmeringen, momenten waar je geen goed antwoord op had, momenten waarop je hart, hoofd en ziel met elkaar overhoop lagen, en geen van drieën als winnaar uit de bus kwam, momenten waar je het liefst even hard van zou willen wegrennen, op zoek naar een oplossing.We kijken we elkaar even aan, weer die knipoog , er zit maar een ding op, de kooi in!