logo

Aan de stok

blog aan de stok 2Elvis Presley’s ‘Can’t help falling in love with you’ galmt door de boot, wij galmen lekker mee, de zon staat op het punt onder de horizon te zakken, iedere dag weer zo’n pittoreske gebeurtenis. Het deeg voor de pizza staat te rijzen, de verschillende kazen liggen vast op temperatuur te komen en het glaasje rosé voor de first mate staat te glanzen in t mooie nieuwe echte glas, een verjaardagskado van mijn kinderen.
Zo ziet een ‘einde dag voor anker’ eruit, waar we nog maar eens van genieten, voordat het grote werk weer begint, de glazen veilig worden opgeborgen, en de blikken gereed worden gezet voor zwaardere dagen.
Met een lelijke kras op mijn neus en lip sta ik heerlijk wiebelend op de golven de tomaatjes te snijden. Wees gerust, de kras op mijn gelaat is geheel aan mijzelf te wijden. Na mijn zwemrondjes oefen ik elke dag de “kukel in de dinghy procedure” , dat is nodig want als je op pad gaat met ons “bij-jacht”, zoals we onze opblaasboot grappiger wijs wel eens noemen, en je gaat snorkelen in diep water, zie dan maar eens terug in je bij-jacht te komen. Tijdens onze cursus “Overleven op zee”, hebben we geleerd om zonder hulp in je bootje te geraken. Tja, dan helpen ze je natuurlijk en trekken en duwen je gewoon met overlevingspak en al de boot in. Maar hier, met slechts je zwempakje aan, en zonder hulp, gaat het iets moeilijker. Het gaat als volgt. Je stelt je op langs de boot, met je neus van de boot af gericht. Je pakt bovenlangs de zij-lijn, kruipt met je gezicht onder de boot en slingert als een aap je benen achterover de boot in. ‘Simple com bonjour….’
Er wordt niet bijverteld dat je dus, om succesvol in de boot te belanden, iedere ochtend minstens 100 buikspieroefeningen moet doen om maar enigszins in de richting van de boot te komen. En nu dus, dook ik met mijn toet niet diep genoeg onder de boot, en schaafde ik mijn neus langs de zijkant, want ik moest en zou IN die boot terecht komen, kras, au.

blog aan de stok 1Maar daar gaat dit blog eigenlijk helemaal niet over… Ik wilde graag iets vertellen over de narigheid van het vastmaken aan een mooring, dat is een grote ronde boei met een enorm blok beton eraan vast wat op de bodem ligt, meestal met een mooie grote ring er bovenop, waar je een lijn aan vast kunt maken, en veilig kunt blijven liggen. Hierdoor heb je geen anker nodig. Heel mooi hoor. En nu is er een slimme uitvinder geweest, die heeft een makkelijk-aan-de-mooring-vast-maak-stok ontwikkeld, natuurlijk voor een hoop geld, wat ik meermaals heb gehoord, als ik weer eens aan het mopperen was op dat ding. Want wat ze niet in de bijgeleverde handleiding schrijven, is dat je er een heeeeel goede, standvastige, sterkte, liefhebbende relatie voor moet hebben. En een mooie gladde grote ring bovenop de mooring, en geen verroeste, te kleine, of helemaal geen ring, maar een verlept lijntje.
En hoe je het went of keert, iedere keer als er een ‘mooring-situatie’ opdoet, sta ik daar met die ongelukkige stok op de plecht, en je voelt hem al aankomen…. Het resultaat: 1. De (dure) stok ligt in het water of 2. De lijn ligt in het water in plaats van om de ring of 3. Ik hang half over de reling om te redden wat er te redden valt. Veelal is het een combi 1,2 en 3! De captain, die natuurlijk rustig aan het roer staat, (hoe flikt ie dat toch steeds) en me “opbeurende woorden” toewerpt, is most of the time not amused want we driften weg en poging 1 vastleggen aan een mooring is mislukt..
blog stok 3’s Nachts denk ik dan terug aan dit moment, en bedenk ik een plan dat ik eens aan het roer moet zien te komen bij aanmonsteren, en dan kijken hoe de Capt het rooit met de stok. Het plan komt uit, ik sta aan het roer en me te verheugen op alles wat komen gaat….en wat denk je…. Geen mooring te bekennen. De Capt drukt doodleuk op het pijltje down van de ankerwinch (de afstandsbediening die de ankerketting laat zakken) en kijkt lachend om, ‘is dat nou zo moeilijk?’ “Grrrrr”.

Omdat we de komende periode vele moorings zullen gaan tegenkomen hebben we vandaag een praktijkdag ingevoerd, zijn we met ons bij-jacht naar een mooring gevaren en hebben het twintig keer geoefend. Ik zweer je, THE moment dat het echt gelukt is, pak ik een heel groot glas ijskoud bier.

Geschreven door : Marianne de Jong

­