Ik weet niet hoe het jullie is vergaan maar zodra ik naar mijn mijn laptop loop start ie automatisch de Kaart op …., de kaart van de site van Le Tournesol, waar de voortgang van de route is te volgen via de SpotGen satelliet software. Dat ik ooit nog zo’n intensieve gebruiker van mijn eigen site zou worden had ik toch niet verwacht..Het gaat heel goed met de bemanning en de boot. Via een aantal korte sms-jes, een paar gebrekkige telefoontjes en een beetje eigen fantasie heb ik onderstaande blog gemaakt. Een satelliet telefoontje vereist een gedisciplineerd gespreksgedrag. Je moet elkaar namelijk laten uit-pra-ten.. (uhhh wat is dat..) en dan wachten op “Over”. DAARNA mag ik pas weer wat zeggen, t t t Mensen die mij kennen snappen dat dit niet te doen is voor mij. Ten eerste kwebbel ik graag zelf maar wees eerlijk, IK zit niet op zee, zij moeten vertellen hoe t gaat…moeilijk.
‘We zeilen alleen maar’, was het antwoord van Rob op mijn vraag, ‘Wat doen jullie de hele dag?’ Ja dat snappen we.
Hier toch een sfeerimpressie van het enorme avontuur van De Tournesol, die al zo lang zo’n veilige haven biedt aan de bemanning, ook midden op The Atlantic! (dankzij de vakkundige aanpak van de medewerkers van Flevo Marina Lelystad, mag ook wel een keer gezegd worden. Sjaak: TOP)
"We komen in een cadans, in lijn met de slogan die bij een van de Volvo Ocean Race boten, Boudragon op de giek staat: Eat Sleep Sail and Repeat. De zon komt op en gaat onder, de horizon kleurt dan diep oranje, rood. Soms hebben we ongenode bezoekers in de kuip: Vliegende vissen, waarvan een enkeling het geluk heeft om via de wateruitlaat in de kuip weer terug in de zee te ‘duiken’. Het water is diep blauw. De golven variëren van 2 - 3 meter. Het besef dat we zo ver van land afzitten, zo ver van de bewoonde wereld is een bijzondere ervaring. We hebben dan ook nog niet 1 boot gezien, niks nada. Het is heerlijk zeilweer, we hebben een stroming mee van ca 2 knopen. De golven tillen ons op en laten ons zakken in een golfdal.Ons geluk wordt ook toegeschreven aan de gelukshangertjes van Marianne die binnen en buiten de boot te vinden zijn. (red. wat leuk dat ze dit noemen, in de boot hangt een gelukshanger, die ik mijn dochter meegaf toen ze een half jaar in Costa Rica ging studeren, en via via is de hanger weer bij me teruggekomen. Buiten hangt een klein beertje met belletjes, een cadeautje wat ik kreeg van Maurits, op een van onze eerste vliegvakanties naar Nerja, Andalucia). Hij was toen 5 jaar.) Het wachtsysteem van 3 uur op 6 uur af bevalt ons prima, van 08 uur tot 20 uur hebben we geen wachtsysteem, maar eten, lezen, praten wat en passen de zeilstand aan.
Nautisch report:Windspeed: 18-20 knopen
Wind direction: NO-O
Koers: (CourseOverGround) 280 graden
Waves: 2-3 meter
Miles to go: 1225 (morgen zijn ze op de helft!)
Speed: 6-7 knopen/uur
Zeilvoering: grootzeil/genua/overdag Genaker
Groet van de bemanning van Le Tournesol
Dikke kus, hou van je. (red. dat laatste is natuurlijk voor mij.
Ik ook van jou, dikke knuffel terug.)
p.s 1. met mijn vader gaat het gelukkig iets beter en kan weer een paar stappen lopen, m’n moeder ligt sinds afgelopen dinsdag in het ziekenhuis, de situatie is onder controle.
p.s. 2 De foto's zijn van internet.